เวลาเรารักใคร เราจะเป็นฝ่ายเข้าหาเขา
เลือกที่จะรักเขาเอง ถ้าเรารักเป็น เราก็
ต้องรู้จักเสียใจให้เป็นด้วย เพราะเมื่อรัก
ก็ต้องมีพลัดพราก ไม่ลาจากก็ต้องตายจากกัน
ต้นไม้อายุ 500 ปียังตายได้ นับประสาอะไร
กับคน รักกันมา 20 ปีก็อาจมีการเปลี่ยนแปลงได้
จิตใจคนมันไม่แน่นอน
เมื่อมีรักก็ต้องมี..การพลัดพราก
ไม่ได้ลาจาก..ก็ตายจากกัน
ต้นไม้ใหญ่ยังสามารถ..ล้มตายได้
เอาอะไรกับชีวิตคน..ที่ดิ้นล้นอยู่ทุกวัน
จาก:ปลาซิว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น