โบราณกล่าวไว้ว่า.....
“เอาแผ่นดิน มาเป็ปากกา
เอาแผ่นฟ้า มาเป็นกระดาษ
เอาน้ำในมหาสมุทร มาเป็นหมึกวาด
ก็ไม่อาจเขียนบุญคุณความดีของแม่ได้หมด....”
คิดดูเถอะ นับตั้งแต่เราเกิดมา
มีใครบ้างที่รักเราเท่าชีวิต
คิดดูให้ดี.....
เช้าก็ห่วง บ่ายก็ห่วง เย็นก็ห่วง กลางคืนก็ห่วง
ดวงใจของแม่มีเราตลอดเวลา
ยามใดที่ลูกขื่นขม แม่นั้นทุกข์ยิ่งกว่า
คิดดูให้ดี....
มีใครรักเราเท่าแม่